Galaretka Aloe vera gelly

galaretka Aloe vera gelly, która wydaje się nam nadzwyczaj znana. Przecież w całego szeregu domkach pielęgnuje się aloes w doniczkach. W razie potrzeby sięga się po listowi, rozgniata się go, kładzie np.. na miejsce muśnięcia i… załatwione. Można też używać w motywach terapeutycznych nalewki na aloesie. W baśniach naszych seniorek wydaje się ta roślina jako panaceum. Jaka jest więc realność o aloesie? Aloes (Aloe) jest gruboszowatą byliną z familie liliowatych. Świeci w tej brygadzie ok. 275 rodzai aloesów tulących krzewy, drzewa i rośliny zielne.
Jako typowy sukulent, aloes świetnie zharmonizował się do dokuczliwych warunków roślinności z ograniczoną ilością wody. Może więc – jako roślina nieurodzajna – uchować długie okresy suszy i warów dzięki zawartym w listowiach flory zbiornikom zapełniającym się wodą poprzez okres 3-5 latek. Zawarta w pojemnikach woda naprawia się w tym terminie w prawdziwy roślinny żel.
Spośród wielu rodzai aloesów przebadano dosyć dokumentnie 29 wykrywając ich właściwości lecznicze. Mają je m.in..: aloes rozgałęziony (Aloe arborescens) narastający w zasadzie w Afryce Południowej i Wschodniej, na Półwyspie Arabskim, na Madagaskarze i Sokotrze, aloes afrykański (Aloe africana), aloes uzbrojony (Aloe ferox), Aloe perryi, Aloe chinensis, galaretka Aloe vera gelly 
Najszerzej stosowanym w lecznictwie i produkcji aneksów jest aczkolwiek Aloe vera (Aloe barbadensis). Czci się go głównie w południowych stanach Ameryki Nordowej (rejony Teksasu nad Rio Grande), w Meksyku, na Antylach, w Australii, chociaż jest dodatkowo spotykany w innych częściach globu (Indie, Cejlon, Filipiny, Tajwan).
Materiałem kupowanym z aloesu jest nade wszystko miąższ, zawarty w szarozielonych, grubych, mięsistych, mieczowatych liściach. Miąższ jest galaretowaty, jasnozielony. Z aloesu nabywa się zarówno pulpę aloesową, w pobrane (1)zestaw której wstępuje prócz miąższu i soku również karnacja wierzchnia liści. Oba materiały – miąższ z sokiem (alona) i pulpa aloesowa mają inne właściwości. Z tego względu tak zasadnicze jest to odróżnienie.
Miąższ kupuje się poprzez pilne obranie liści ze skóry. Po kilkakrotnym przemywaniu masy i wyduszeniu uzyskuje się dziewiczy żel aloesowy pozbawiony gorzkiego i silnie przeczyszczającego soku nazywanego alona, w zestaw którego wkraczają związki: aloina (żółta brocz obecna w kanalikach liści), która jest C-Glukozydem aloeemodynoantronu czy też barbaloina, i które obejmuje pulpa aloesowa ( w przeciwieństwie do nieskalanego miąższu).
galaretka Aloe vera gelly jako flora lekarska znany był od starożytności. W całego szeregu okręgach świata roślina ta osiągnęła miano „zielonego lekarza”. Używano go do leczenia ran, balsamowania zwłok, wyrobu farb oraz jako intensywnego środka przeczyszczającego. Sokiem z aloesu posługiwali się naraz Grecy jak i Arabowie tudzież Żydzi. Jego nazwa arabska znaczy standardowo „kwaśną, lśniącą substancję”. W Afryce ludy wędrowne notabene dziś określają aloes „lilią pustyni”. Według zamierzchłych Egipcjan „krew” aloesu dołączała magie, zdrowia i zapewniała nieśmiertelność. Wobec tego określali ją „rośliną nieśmiertelności” i umieszczali w grobach zmarłych faraonów. Krzysztof Kolumb zwiewał przez cały czas aloes na swoje nadmorskie ekspedycje i nadal mu nazwę „lekarz w doniczce”, a Mahatma Ghandi użytkował go w okresach postów zarówno jako posiłek tudzież środek do filtrowania tworu. Dzisiaj aloes jest poważany za„królową flor leczniczych”.
Studiowania akademickie kierowane w przeszłych dziesięcioleciach nadały lecznicze cechy aloesu. Zawdzięcza je konsumuje zestawowi – niepomiernie zasobnemu w przeróżne mieszanki.
Co wskutek tego obejmuje aloes?
Przeważnie liście aloesu zawierają miąższ tworzący się w 96% z wody. Kolejne 4% – to mazie o stwierdzonej działalności biologicznej, a wyróżniono ich więcej niż 270. Jest Aloe vera barbadensis niepomiernie bogatym zarzewiem białek znajdujących się w postaci aminokwasów (czyli w postaci najłatwiejszej, najłatwiej przyswajalnej). Występuje w nim dziewięć z dziesięciu wskazanych osobnikowi aminokwasów egzogennych (oprócz tryptofanu). Są to przede wszystkim: histydyna, leucyna, lizyna, fenyloalanina, arginina, metionina, treonina, tryptofaniwalina. Takie bogactwo idealnych substancji pożywnych jest niezwykle luźne wśród roślin.
Miąższ zawiera duże ilości witamin począwszy od ß-karotenu, witamin: C, B1, B2, B3, po mniejsze ilości kolejnych (w tym B12). Występuje w nim dodatkowo ciąg biopierwiastków: potas, wapń, magnez, sód, fosfor, donos, siarka, żelazo jak i śladowe ilości krzemu, kobaltu, manganu, miedzi, niklu, świdra, glinu, litu, chromu, molibdenu, boru, cyny. Sok z aloesu obejmuje także sojusze glikozydowe – aloinę, aloinozydy A i B, aloemadynę, kalafonie, śluzy, biostymulatory (biostymina).
Wielce cennym modułem aloesu są enzymy (np.. bradykinaza), mono, bi- oraz polisacharydy względnie ich pochodne (np.. glukoproteiny), posiadające wprawę zrzeszania się z białkami otoczek komórkowych i osocza. Najważniejszymi jednakże fragmentami są drobiny cukrowe o długich łańcuchach – mukopolisacharydy, m.in.. acemannan (doskonały immunostymulator aktywizujący makrofagi).
Taki skład aloesu dogadza niezmiernie wielokierunkowemu funkcjonowaniu na ludzki organizm, zwłaszcza, iż organizm to do czynienia z wynikiem synergetycznym (współdziałaniem wielu fragmentów wzmacniających rezultat terapeutyczny).
Jakie są podstawowe obwody funkcjonowania aloesu?
Przywraca równowagę kwasowo-zasadową w tworze zakłóconą nietrafnym karmieniem się.
Intensyfikuje znacznie moc układu odpornościowego. Składniki Aloe vera, zwłaszcza acemannan i glukomannan (pobudzają aktywność makrofagów niszczycielskich bakterie i wirusy makrofagi od biedy starzenia się tworu stają się mniej aktywne; aktywacja ich odbywa się m.in.. poprzez glukomannan, który przyłącza się do makrofagów w uzupełniających miejscach na ich pokrywach pogłębiają ilość leukocytów we krwi, przeciwdziałają autoimmunologicznym kontrakcjom organizmu, pobudzają wzrost produkcji mazi regenerujących reakcje odpornościowe – interferony i interleukiny, sprzyjają fabrykacji dysmutazy nadtlenkowej i glutationu, rozbudzają limfocyty T (m.in.. poprzez tzw. aloektyny).
Filtruje i odtruwa organizm z toksyn endo- i egzogennych,
Opanowuje zaburzeniom przemiany koncepcji.
Rewitalizuje niezatartą roślinę bakteryjną w układzie pokarmowym i działa aseptycznie na „złe” bakterie.
Upublicznia toki defekacyjne (wypróżnianie się) poprzez nawodnienie mas kałowych.
Ożywia układ podminowany.
Odtruwa i regeneruje wątrobę i blokuje przebiegi degeneracyjne tego ważnego narządu.
Przeciwdziała zasiedlaniu się kamieni nerkowych.
Przeciwdziała zapaleniom z łatwością przenikając do bezdennych powłok skóry i błon śluzowych.
Przyśpiesza gojenie się ran – żel aloesowy aktywizuje fibroblasty odpowiedzialne za gojenie się skóry i błon śluzowych (fibroblasty są to specjalne komórki tkanki całościowej przetwarzające mazie, które budują „rusztowanie” tkanek); zaktywizowane fibroblasty reprodukują się błyskawiczniej i wysyłają sygnały powodujące wzrost naczyń krwionośnych) składniki żelu – auksyna i gibeleryna – również cucą przyśpieszenie zabliźniania się rany.
Uzupełnia krążenie krwi.
Modyfikuje przyswajalność witamin i innych mieszanek (w zestawieniu z wodą) w drucie pokarmowym
Działa bakterio-, wiruso- i grzybobójczo.
Cuci i energetyzuje organizm.
Z dużej ilości produktów aloesowych osiągalnych na rynku zazwyczaj możesz spotkać:
towary do wykorzystywania obrzeżnego w postaci maści, żeli, balsamów itp.,
materiały do użytkowania wewnętrznego:
Przy wyborze materiałów z aloesem należy skupiać uwagę, czy jest on podpisany prze Międzynarodową Poradę Naukową ds. Aloesu – Iasc, która stoi na wart jakości i zawartości elementów zawartych w preparatach aloesowych. Jest to w szczególności istotne, gdyż na rynkach całego świata jest bardzo dużo produktów obejmujących aloes. Powszechną wartość ich wyprzedaży szacuje się na ok. 110 miliardów dolców (rocznie) z dążnością rosnącą. Z tej sumy wyłącznie 6 miliardów dolarów przypada na materiały podpisane do obrotu poprzez Iasc.
Znana jest ocena jednego z przedstawicieli Iasc, który powiedział: „Gdyby wszystkie materiały nazwane przez producentów imieniem aloesowych zawierały rekomendowane minimum 15%, wychodziłoby, iż na kompletnym świecie nie ma aż tyle aloesu”.
Morał jest prosty: spora część osiągalnych preparatów jest zbyt rozwodniona, nadmiernie przetworzona i nadmiernie niebogata w prawdziwy miąższ aloesowy, żeby funkcjonować wydajnie.
Z tego powodu przy zakupie apendyksów aloesowych pożądane byłoby, abyś uwzględniał następujące wskazówki:
materiał winien posiadać pochwałę (znak jakości) Iasc,
nomenklatura stosowana w opisach produktów
„100% aloe vera” opcjonalnie oznacza stan praktyczny, bo jeżeli na liście fragmentów na pierwszym miejscu zastępuje się wodę, to produkt taki zawiera 50-80% wody (w dodatku jaką wodę?),
„liofilizacja”, „koncentrat” – znaczy, iż towar obejmuje 50-99% wody,
smak – dziewiczy żel i sok mają lekko opryskliwy gust pospolity dla aloe vera, co przytakuje słuszność i higienę materiału.
Pożądane byłoby wiedzieć dodatkowo, że woda dorzucana do produktów jest zwykłą wodą wodociągową o uszkodzonej strukturze, w przeciwieństwie do strukuryzowanej wody zawartej w zwyczajnym soku czy miąższu aloesowym.
Skupić uwagę powinno się na to, że nie wszystkie suplementy zawierające aloes można promować przy niektórych choróbskach, pomimo niebywale rozległego leczniczego działania aloesu (chodzi między innymi. o to, czy niektóre roztwory aloesu z innymi modułami można użytkować w chorobach wątroby, woreczka żółciowego, zapaleniu pęcherza, w ciąży i krwotokach wewnętrznych).

Prev Next